Page 1 of 2
ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
27 Mar 2009, 05:00
by avetik
Պիտի պատժվի՞, ասացե'ք, օձը,
Որ մահացու է ամեն մի խոցը:
Ա. Քոչկոնյան
Ռուսերենից թարգմանեց Հենրիկ Բաբաջանյանը
Source:
http://www.gisher.ru/topic4573.html#p75212
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
27 Mar 2009, 05:03
by avetik
ք. Սոչի
Ռուսերենից թարգմանեց ՀԵՆՐԻԿ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆԸ
Source:
http://www.gisher.ru/topic4573.html#p75599
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
01 Apr 2009, 12:45
by Hayrik
Բարի օր,
Մի ծանօթ՝ բնիկ զէյթունցիի (Կիլիկիա) որդի, -այժմ հանգուցեալ,- Մինաս Մազլումեանն ասում էր, որ Աբխազիայում էլ կան մազլումեաններ:
Իբր աբխազահայ մազլումեանների նախահայրը, որ հայ կամաւորական բանակի ռազմիկ է եղել Առաջին Համաշխարհայինի տարիներին, պատերազմից ետք հասատուել է Համշէնահայերի շրջապատում:
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
07 Dec 2009, 02:00
by BABAJANYAN
ՀԱՄՇԵՆԻ ՃԱՄՓԱՆԵՐԸ
Անտառի միջով, ափով հորդ գետի,
Ուր շիրիմն անգամ ոսոխն է խոցել,
Նորից տանում է ճամփան Համշենի՝
Ճամփան, որով դեռ պապս է անցել:
Դարեր են թռել ու դարաշրջան,
Անցել արուձի ոսոխի, գողի:
Զգում եմ ինչպես տրեխիս կաշին
Բերում է հուշն իմ պապական հողի:
Բայց ձեզ փնտրելիս, Համշենի ճամփեք,
Դժվար էր գտնել դարերի ծխում:
- Ինչո՞վ էր ներկվել ոտքերդ, ճամփորդ,
Հյու՞թ էր հոնի, թե՞ արյուն էր բխում:
Քայլում էր ծանր խուրջինը ուսին,
Ճակատագիրը Համշենի՝ մեջքին:
Հանուն սուրբ հոգու և հոր, և որդու՝
Աղոթքով - ահա հավատը վերջին:
Փշածածկ եք դուք, Համշենի ճամփեք,
Ջադված ապակին նուրբ չէ՞ ավելի:
Սակայն ոտքերս կարոտել են ձեզ՝
Ձեր ջերմությանն ու փոշուն դարերի:
Արցունքալվա քսաներրորդ դար,
Հայի դառ ուղի, արյունոտ հետքով...
Վարշամի ճամփից նայում են ինձ հար
Պապիս աչքերը՝ լցված աղոթքով:
Ռուսերենից թարգմանեց ՀԵՆՐԻԿ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆԸ
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
09 Dec 2009, 07:15
by hagop
Ժողովուրդ,
Վարշամը ո՞վ է(ր), ձեր մեջ իմացող կա:
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
09 Dec 2009, 12:49
by avetik
Ի՞նչ Վարշամ, Հակոբ ջան։ Մեր գյուղում այդպիսի անունով մարդ չգայ ։Ճ
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
10 Dec 2009, 07:14
by hagop
Henc verevi banasteghtsutyan naxaverjin togh@:
Վարշամի ճամփից նայում են ինձ հար
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
13 Dec 2009, 01:11
by BABAJANYAN
Ես ուզում էի ներկայացնել ձեր ուշադրությանը «Համշենյան» շարքը լիպվին, բայց երևում է ձեզ համար դա կատակի նյութ է: Այստեղ Համշենի հայերի ողբերգությունն է եղեռնի տարիներին: Հարգանքերով՝ Հենրիկ Բաբաջանյան
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
13 Dec 2009, 18:13
by hagop
Hargeli baron Babajanyan,
Yes dzez havastiacnum em, vor voch Yegherni voch el Hamsheni nyuteri shurj katak em anum. Indz parzapes hetaqrqrum e Varsham anvan ogtagortsum@ banasteghtsutyan mej. Artyoq ogtakar karogh eiq linel?
Harganoq,
Hagop
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
14 Dec 2009, 14:43
by BABAJANYAN
Այստեղ հեղինակի սխալն է, որ առանձին չի բացարտել, թե որտեղ են գտնվում այդ լեռները, գետերը, կամ գյուղերը: Այդ մասին ես նրան ասել եմ: Գիրքը պատրաստվում է տպագրության Հայաստանում, որի մեջ Մազլումյանը խոստացել է տալ բացատրություն: Ես միայն թարգմանիչն եմ այդ հայրենասիրական, Համշենասիրական ստեղծագործությունների: Այդ ամենը Դուք էլ իմանալ չեք կարող, որովհետև դրանք գտնվում են Տրապիզոնի մոտակայքում՝ պատմական Համշեն գավառում, որը հաշենահայերը լքել են 1915-1918 թթ, թողնելով այնտեղ մի չքնաղ Հայրենիք: Ես ինքս համշենցի չեմ՝ ի դեպս Մազլումյանի: Նա Ռուսաստանի և Հայաստանի գրոների միության անդամ է և անչափ սիրում է իր նախնիների կորցրած երկիրը՝ ՀԱՄՇԵՆԸ: Հարգանքներով՝
Հ. Բաբաջանյան
***
Ինձ հայ է ծնել: Հայ եմ, ինչպես դու,
Համշենացի են իմ զավակ ու նախնիք,
Հպարտությամբ եմ ասում հայորդու -
Չի եղել երբեք խոստումս գաղտնիք:
Չի մորթել, դավել ձեր ազգի որդին,
Թուրք փաշայի մոտ հային չի հերքել…
Ծիրան է սիրել ամառվա տոթին,
Գարնանը արտ ու բոստան է հերկել:
Չեմ ձանձրացնի հարցերով խրթին՝
Հացերը շատ են – հողն էլ չի ների,
Բայց մի հարց ունեմ սուլթան Համիդին.
-Ու՞ր է հայրենիքն ի'մ և իմ պապերի:
ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆ
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
15 Dec 2009, 07:15
by hagop
Shnorhakalutyunner dzer teghekutyunni hamar.
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
16 Dec 2009, 19:44
by BABAJANYAN
***
Սիրում եմ քեզ, աղբյուր Համշենի,
Չեմ տեսել քարերը, շիթերը քո պերճ...
Սիրում են Աստծո կերպարն անթերի
Այդպես մարդիկ գիտակցության մեջ:
Սիրում եմ քեզ, աղբյուր Համշենի,
Ինչպես առաջին համբույրը անշեջ,
Ինչպես եղնիկի մարմինը նազենի
Տենչող ջրերիդ զովությունն անվեջ:
Սիրում եմ քեզ, աղբյուր Համշենի,
Օ՜, մաքուր վշշոց, ձյուների արցունք:
Փրփուրները քո ժայռերն են ծնում,
Սերն էլ չէ՞ այտեղ արարում երկունք:
Սիրում եմ քեզ, աղբյուր Համշենի,
Առանց քեզ հավետ ծարավ եմ անհագ,
Սերը իմ հոգու, կանչն է արյունի,
Որ սերմանել է պապս մեծահարգ:
Սիրում եմ քեզ, աղբյուր Համշենի,
Ամեն մի մաքուր բարության կաթիլ,
Օ՜աղբյուրներ, անտակ կիրճերի,
Ձեր արծաթից է, իհարկե, կաթել:
Դարերով մթին ու տիեզերքով
Ե'կ, Տեր, հանգստից ու քնից պոկիր,
Տեսնել Համշենի աղբյուրները զով
Իղձից՝ այս տողում, գոնե մի զրկիր:
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
18 Dec 2009, 00:39
by BABAJANYAN
ՀԱՄՇԵՆԻ ՀՈՂԸ
Անձրևի երկիր՝ մշուշների խիտ,
Երկնքում աստղերդ կաթում են ծիրով,
Գամված եմ Պրոմեթևսի նման վիհերիդ,
Քե'զ, Քաջքար իմ վեհ, կապված եմ սիրով:
Երկիր ձորերի, անտառի խրթին,
Եվ անծանոթ, և միշտ սիրելի,
Անանցելի, ճոխ, մռայլ ու մթին ,
Երգ ու դայլայլով, ու հավքերով լի:
Սիրում եմ, Պարխար, վիհերը քո վես,
Հանդ ու ձորերդ, խոտերդ արծաթ ...
Հովիվներդ թիկնած՝ ստվածների պես,
Խորհում են կյանքի իմաստը այս բարդ:
Ելնում են նորից ծերպերդ,Պարխար,
Քնից տանջահար՝ կապանքից նիհրի,
Ու բիբլիական հոտերդ մարմար
Ելնում են իմ դեմ նման վիհերի:
Ա՜խ, միթե երբեք չի լինի զարթոնք
Այս երազներից քաղցր, թե՝ լեղի,
Նիհրից դարավոր կդառնա՞մ արդյոք,
Կդնե՞մ ոտքս Համշենիս հողին:
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
19 Dec 2009, 01:57
by BABAJANYAN
ՀԱՄՇԵՆԱԿԱՆ ՄՈՏԻՎ
Ջուրն ու քարերն են հիմքդ, Հայաստան,-
Տեսած թռիչքներ օր ու դարերի,
Արարատը վեհ, Վանը՝ սուրբ ոստան,
Երբեք չեն դառնա օսմանին գերի:
Այնտեղ վխտում է հոգին հայության՝
Ուր իշխել կուզի թուրքը բարկնշան,
Բայց ո'չ, քարերը մեր չեն թուրքանում,
Կանգուն են ինչպես Անդրանիկ փաշան:
Կանգուն են: Նրանց ընդերքից խաղաղ
Աղբյուրն է բխում մեր հավերժության,
Խմում են որից համիդներն խարդախ –
Ոչ թե ջուր՝ աղի արցունքն հայության:
Դու գիտեիր, թե բնությունն համառ
Սրով գերելը ոչ վատ է, ոչ՝ լավ:
Սակայն իմացի'ր. Ճորոխի համար
Քո սերն ու լացը ոչ դեղ է, ոչ՝ ցավ:
Մի օր անհապաղ քարը կպայթի,
Ու կփոթորկվի Ճորոխը վարար,
Կելնեն խաչքարեր, լեզվով Մաշրոցի
Կխոսեն, կերգեն Համշենում արար:
Հանուն Արևի ու հանուն Հացի
Թող, որ մեր հոգին զարթնի երգերում,
Թո'ղ խփեն թմբուկ, թո'ղ զուրնան լացի-
Ի լուր աշխարհի – Համշենն է երկնում:
Re: ԿՐԻԿՈՐ ՄԱԶԼՈՒՄՅԱՆԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted:
20 Jan 2010, 22:45
by BABAJANYAN
Снова тени встают Окуз-кёйя,
Деревянная церковь во мгле,
Отыщу ли там имя твоё я
На поруганной древней земле?
Кто же, прадед ты мой - кочебе?
Или звали тебя - мараба?
Как жилось, как пахалось тебе?
Где скрипела твоя араба?
Из какого ты вырвался плена?
И оставив разрушенный дом,
Почему из ущелий Амшена
Унесло тебя под Самсон?
По каким обжигающим тропам
Плетью гнал тебя янычар?
Лошадь черная давит галопом,
Ты с хурджином на тощих плечах.
Ах, ты прадед мой, прадед убогий,
И крестясь, и судьбы не боясь,
По каким разоренным дорогам
Ты меня, не рожденного, спас?
Сквозь стенания, слезы, обиды
Повторял ты: сберечь бы, сберечь...
Над тобою летал он - Давида
Божьей кары сияющий меч!
Нет! В молчащих камнях Окуз-кёйя,
Если только до них я дойду,
Отыщу на могиле плиту,
Пыль веков всю слезами я смою,
Имя прадеда там я прочту!
ԱՊՈՒՊԱՊԻՍ
Օքյուզ-քեյի ստվերը ելնում է նորից,
Փայտե մատուռն է մնում մշուշում:
Կըգտնե՞մ այնտեղ քո անունն արդյոք՝
Այն հին երկրի պղծված, դառ հուշում:
Ո՞վ ես եղել, պապ, միթե կոչեբե՞,
Կամ կոչել են քեզ այնտեղ- մարաբա՞:
Ինչպե՞ս ես ապրել, հեշտ ե՞ս դու հերկել:
Ու՞ր է ճռռացել քո հին արաբան:
Ի՞նչ գերությունից փրկվեցիր, ինչպե՞ս,
Թողնելով այն շեն օջախը խավար:
Ինչու՞ այն սար ու ձորից Համշենի,
Եվ ինչպե՞ս, ասա', դու Սամսոն հասար:
Քեզ ո՞ր շիկացած կածանով տարավ
Ենիչարը նենգ, մտրակող ու չար,
Կոխկրտելով ձիու սմբակների տակ…
Իսկ դու խուրջինով՝ կքված ու անճար:
Ա'խ, ապուպապ, դո'ւ իմ ապուպապ,
Արհամարելով դառ բախտ ու չարիք,
Ո՞ր ճամփաներով ավեր ու անափ
Փրկեցիր, ասա', ծնունդն իմ գալիք:
Հոգոց-տնքոցով, լացով, նզովյալ.
-Փրկե'լ ու փրկվե'լ,- ասելով կրկին,
Առջևդ փայլող ատյանն էր Աստծո՝
Քաջ Դավթի սուրը՝ մեր Թուր-կեծակին:
Ու եթե հասնեմ ես Օքյուզ-քեյի
Համր քարերին՝ փոշու տակ դարի,
Կգտնեմ, կկարդամ շիրիմաքարին
Իմ մեռած պապի անունը բարի:
Ռուսերենից թարգմանեց ՀԵՆՐԻԿ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆԸ